Alle grote kansen in de crypto-wereld ontstaan bijna altijd wanneer de markt het meest dood lijkt. BNB 94 hoeft niet veel gezegd te worden. Op dat moment was de marktsentiment niet meer voorzichtig, maar had het opgegeven. Veel mensen keken gewoon niet meer naar de markt. Uiteindelijk begon BNB vanaf dat punt, rechtstreeks naar nu, terugkijkend beseffen we dat dat het laagste emotionele punt was. Hetzelfde geldt voor de inscripties. Toen Ordinals voor het eerst uitkwamen, was er niemand die het speelde, niemand die het begreep, zelfs als rommel beschouwd die de blokruimte vervuilde. Pas toen mensen serieus begonnen te discussiëren, was het al na de eerste golf van bevestigde prijsbewegingen. De vroege deelnemers, verdienden niet de technologische voordelen, maar de voordelen die niemand met je concurreerde. Solana was nog kouder na de ineenstorting van FTX. Het was niet dat er geen belangstelling was, maar er was negatieve belangstelling. Elke dag werd het belachelijk gemaakt, werd het negatief besproken, werd het ter dood veroordeeld. Maar juist in die periode, herstelde het ecosysteem langzaam. Wanneer de markt het weer accepteerde, was de prijs al lang niet meer op de oorspronkelijke plek. En dan Layer2. OP, ARB waren in het begin niet interessant voor gewone mensen toen ze over schaalvergroting spraken. Ze vonden het saai, begrijpen het niet, voelden dat het geen kans had. Toen de airdrops, het ecosysteem en de activiteit samenkwamen, was dat al in de fase van consensus. Zelfs Meme is hetzelfde. De echte Meme die eruit kan komen, zijn in het begin altijd wanneer er niet veel mensen kijken, niet veel mensen delen, niet veel mensen kopen, terwijl ze langzaam consensus opbouwen. Wanneer de tijdlijn vol is met hen, is het al geen startpunt meer. Als je dit allemaal samen bekijkt, zal je een bijzonder tegenintuïtief feit ontdekken: wanneer de markt het koudst is, is dat vaak de plek met de grootste toekomstige stijgingsruimte. Niet omdat de logica op dat moment het duidelijkst is, maar omdat de emotie op dat moment het laagst is, het aantal deelnemers het minst is, en de positie het goedkoopst is. Wanneer iedereen begint deel te nemen, betekent dit dat deze zaak al is gevalideerd, en betekent ook dat het dieptepunt al ver van je verwijderd is. Dus nu ik de markt weer koud zie, word ik eigenlijk niet nerveus. Wat me echt waakzaam maakt, is dat iedereen begint te discussiëren "hoe hoog kan het deze keer stijgen?". Omdat de geschiedenis al vaak heeft verteld dat de kansen in de crypto-wereld altijd toebehoren aan iedereen die durft om in de stille tijden even te blijven staan.

Zeg een opmerking die misschien kritiek zal krijgen: Tegenwoordig zijn veel meme's niet meer waard om meme genoemd te worden. Vroegere meme's hadden echt een grap. Het was niet om een munt te lanceren en een grap te verzinnen, maar er was eerst iets leuks en grappigs, waar mensen spontaan mee aan de slag gingen, het herhaalden en opnieuw creëerden, de gemeenschap groeide langzaam, de munt was gewoon iets dat aan de cultuur vastzat. Je kunt de prijs vergeten, maar je vergeet die grap niet. De meme's van toen, consensus kon maanden duren, zelfs een half jaar of een jaar. Niet omdat het project zo geweldig was, maar omdat iedereen echt dezelfde grap aan het spelen was. De gemeenschap had echt geloof en was aan het bouwen. Later zul je een duidelijke verandering opmerken. Tegenwoordig zijn veel BSC meme's, het proces is bijna identiek. Wie zei wat zoekt een invalshoek bedenkt een naam voert de kop in trekt een lijn wacht tot anderen volgen verkoopt Van begin tot eind, geen enkel onderdeel is leuk of grappig. Wanneer de kop binnenkomt, denken de kleine beleggers dat dit consensus is; wanneer de kop verkoopt, realiseert de kleine belegger zich dat dit gewoon een ritme is. Vroeger vormde de gemeenschap zich eerst, de prijs steeg langzaam; nu is het de prijs stijgt eerst, de gemeenschap wordt daarna geforceerd opgebouwd. Je hebt niet eens de tijd om te onthouden hoe het heet, het is al verdwenen. Dus het probleem ligt niet in het feit dat meme's snel sterven, maar in het feit dat deze dingen vanaf het begin geen meme hadden. Ze hebben geen kans om herinnerd te worden, ze kunnen alleen verhandeld worden. Zonder grap, geen herhaling; zonder herhaling, geen gemeenschap; zonder gemeenschap, geen consensus. Wat overblijft is alleen een spel van "wie het snelst rent, overleeft." Wat is een echte meme? Het is dat je niet naar de K-lijn kijkt, maar toch bereid bent om in de groep te blijven en naar mensen te kijken die grappen maken; het is iets dat na een paar maanden nog steeds kan worden opgegraven om te plagen en opnieuw te creëren. En niet kijken, wie zei wat, wat voor tweet werd er verzonden, meme voor de meme, geforceerd een invalshoek zoeken om te vertellen en later vragen of het nu tijd is om te verkopen. Dus het is niet dat het meme-veld niet meer werkt, maar dat te veel mensen de invalshoek van het verhaal verwarren met cultuur. Een munt zonder consensus, kan alleen afhankelijk zijn van de volgende persoon die het overneemt; Een meme zonder geheugen, is gedoemd om maar één dag te leven. Een echte meme, is iets dat herinnerd kan worden. Wat niet herinnerd kan worden, is, zelfs als het stijgt, slechts een wegwerpproduct.