De Verborgen Christus is een marmeren sculptuur uit 1753 van Giuseppe Sanmartino, gelegen in Napels. Het is vooral beroemd omdat het bijna onmogelijk lijkt. Hoe kan een beeldhouwer marmer transparant laten lijken? Toch is dit precies wat Sanmartino heeft bereikt – Christus ligt neer, bedekt met een lijkwade die zo echt lijkt, maar zo dun is dat we zijn stille gelaatstrekken nog steeds kunnen zien. De sculptuur bevindt zich in de Sansevero Kapel (Museo Cappella Sansevero in het Italiaans). Soms bekend onder de naam van de kerk Santa Maria della Pietà of Pietatella, werd de kapel gebouwd aan het einde van de 16e eeuw. Echter, het nam zijn meest interessante details en kunstzinnigheid pas aan in de 18e eeuw. Tussen 1740 en 1780 herbouwde Raimondo di Sangro, prins van Sansevero, de kapel volledig. Hij gaf de opdracht voor de sculptuur van de Verborgen Christus en Sanmartino's creatie werd al snel beroemd. Het was zo opmerkelijk dat sommige mensen geloofden dat het was gemaakt door alchemie. Dit gerucht komt waarschijnlijk deels voort uit het feit dat de Prins van Sansevero zelf een alchemist was, naast dat hij Grootmeester van de Vrijmetselaars was, een mecenas van de kunsten en een uitvinder. In werkelijkheid laat een grondige analyse geen twijfel dat het werk volledig in marmer is geproduceerd. Dit wordt ook bevestigd door enkele brieven die zijn geschreven in de tijd van de productie. Een betalingsbewijs aan Sanmartino, gedateerd 16 december 1752 en ondertekend door de prins, is bewaard gebleven in het Historisch archief van de Bank van Napels. #archaeohistories