Je eerlijke inspanningen zullen altijd op hun eigen manieren door het universum worden beloond, dus stop met het meten ervan door het beperkte bereik van zintuigen waarmee we werken. Geniet simpelweg van de vreugde van het doen van een inspanning, en probeer zelfs in "geprojecteerde mislukkingen" positiviteit te vinden. Die acceptatie alleen al zou je helpen om verder te bewegen naar iets moois dat langer in je leven zou blijven als een bron van permanente vreugde. Omdat jij permanent bent; het is alleen zo dat je focus meer op de schaal ligt, niet op het leven binnen die schaal. Wanneer je je realiseert hoe de schaal eigenlijk bestaat, begin je je "eerste dag" in de cyclische aard van de tijd terwijl je je ervan bewust bent, echt betrokken raakt bij wat die momenten je zullen onthullen terwijl je verder loopt naar iets groters dan het leven dat je niet eens in woorden kunt beschrijven.