Je geloofde vroeger dat als het werk goed genoeg was, het geld wel zou volgen. Het klonk nobel—zelfs spiritueel. Maar het liet je ook van de haak. Je claimde de financiële kant van je visie niet. Je gaf het niet de structuur of zorg die het nodig had. En door dat te doen, plaatste je een stille plafond boven je eigen potentieel. Nu zie je het duidelijk: rijkdom is niet gescheiden van je doel. Het is de brandstof die je visie in staat stelt om volledig in de wereld te leven. Geld, wanneer het geleid wordt door toewijding, wordt liefde in beweging—de mogelijkheid om te bouwen, te ondersteunen, te genezen en te verheffen. Het wordt heilig wanneer je het gebruikt om je ouders onderdak te bieden, je kinderen te verheffen, je leraren te eren en de vergeten te beschutten. Het wordt genade wanneer het door jou stroomt in dienst van wat goed, mooi en waar is. Maar om dat te laten gebeuren, moet je het volledig verwelkomen. Niet alleen tolereren. Niet alleen beheren. Ontvangen. Vormgeven. Het zegenen met je waarden. Je vreest niet langer dat geld de ziel van je werk zal compromitteren. Je weet nu: het gaat niet om gedreven worden door geld—het gaat om vertrouwd worden met het.