Er zijn vier soorten geluk zoals Naval Ravikant ze beschrijft. Ten eerste ervaar je "dom geluk" of "blind geluk" wanneer iets dat volledig buiten jouw controle ligt goed voor je uitpakt. Dan is er het geluk dat je bereikt door volharding. Je zult er toevallig in stuiten als je altijd aan het hustlen bent. Geluk is voor de dapperen, zoals het gezegde gaat. De derde soort geluk houdt in dat je heel goed wordt in het spotten ervan. Wanneer een gelukkige kans zich voordoet in een gebied waarin je zeer bekwaam bent, zul je het opmerken terwijl anderen die niet afgestemd zijn, dat niet doen. Dus je wordt gevoeliger voor geluk als je een voorbereid hoofd hebt. Maar Ravikant ziet de vierde soort geluk als de krachtigste, en hij noemt het "het geluk dat jou vindt." Je bouwt je karakter en je reputatie op een zodanige manier op dat kansen naar jou toe komen. Je kunt profiteren van situaties die anderen misschien als geluk beschouwen, maar jij weet dat ze dat niet waren. Het wordt uiteindelijk zo voorbestemd dat het geen geluk meer is. Je karakter wordt je bestemming. Geluk wordt bestemming. Ik vind dat een mooie gedachte.