Rumi zaprasza nas do wyobrażenia sobie rozmowy z embrionem. Możesz powiedzieć: „Świat na zewnątrz jest ogromny i skomplikowany, wypełniony polami pszenicy, górskimi przełęczami i kwitnącymi sadami. W nocy jest miliony galaktyk, a w ciągu dnia piękno przyjaciół tańczących na weselu.” Pytasz embrion, dlaczego pozostaje zamknięty w ciemności z zamkniętymi oczami. Posłuchaj odpowiedzi: „Nie ma ‚innego świata’. Znam tylko to, co doświadczyłem. Musisz mieć halucynacje.” Sedno tego, co ma do powiedzenia Rumi, dotyczy wzrastania poza nasze parametry, krok po kroku. Od embrionu do niemowlęcia pijącego mleko, a następnie do dziecka cieszącego się stałym pokarmem, jeśli wybierzemy, możemy kontynuować podróż jako poszukiwacz mądrości, a ostatecznie stać się wierzącym w to, co niewidzialne, pragnącym boskości i obietnicy życia po śmierci.