Over het hebben van lang haar: Ik begon mijn haar te laten groeien in mijn vroege 20s. Ik had net mijn militaire dienst afgerond, waar ik jarenlang mijn hoofd had geschoren. Na dat zo lang gedaan te hebben, begon ik me zorgen te maken dat ik misschien kaal zou worden. Ik dacht dat als ik uiteindelijk mijn haar zou verliezen, ik het wilde genieten terwijl ik het nog had. Dus liet ik het groeien. De eerste keer dat het lang werd, wist ik eerlijk gezegd niet goed hoe ik me moest voelen. Er was deze ongemakkelijke tussenfase waarin ik eruitzag alsof ik helemaal had opgegeven met verzorgen. Het voelde niet als de echte ik. Ik bleef denken dat ik er belachelijk uitzag. Maar na verloop van tijd raakte ik eraan gewend, en toen begon ik het te waarderen. Andere mensen ook. Na een tijdje hoorde ik geen opmerkingen meer zoals "je moet het knippen" en begon ik te horen "knip het nooit." Ik denk dat het hebben van lang blond haar in mijn leven de manier waarop mensen mij zien en hoe ik mezelf zie heeft veranderd. Er is iets een beetje rebels aan. Het laat mensen aannemen dat je artistiek, vrijgevochten, misschien zelfs een beetje onserieus bent. Dat kan vervelend zijn, maar ook bevrijdend. Je ondermijnt voortdurend de verwachtingen. Het wordt ook een vreemde soort voordeel. Mensen herinneren je. Je valt op in een kamer zonder het te proberen. Het laat je onderscheiden voelen in een wereld waar alles geoptimaliseerd is voor gelijkheid. Het is een soort stille kracht, niet luid of agressief, gewoon zelfverzekerd in zijn eigen tempo. En dan, wanneer je alles afknipt om te doneren, betekent het iets. Het voelt opzettelijk. Als het sluiten van een hoofdstuk. Maar over het algemeen heb ik ontdekt dat mensen minder om je geven dan je denkt. Ook leert het je geduld. Je kunt lang haar niet haasten. Het groeit in zijn eigen tempo, en je maakt ofwel vrede met dat feit of je maakt jezelf gek. Dus als je denkt erover om het te laten groeien, probeer het dan. In het slechtste geval knip je het af. Of nog beter, je knipt het af en geeft het aan iemand die het meer nodig heeft dan jij.