Op 21-jarige leeftijd, toen iedereen op mijn universiteit op zoek was naar een 3,5 LPA-plaatsing, koos ik ervoor om ethisch hacken te onderwijzen aan studenten. Op 22-jarige leeftijd stopte ik met ethisch hacken. Het was weer een groot risico. Ik was vroeg in het vak, mensen herkenden me, maar toch liep ik weg. Interne conflicten waren gegroeid uit persoonlijke en professionele gebeurtenissen, en ik kon niet doorgaan. Op 24-jarige leeftijd verliet ik een groeiend ontwikkelingsbureau. Weer een risico. Maar ik zat vol productideeën en ik wilde me onderdompelen in de startupcultuur. Ik wilde fondsen werven, ik wilde mijn PR overal hebben. Ambitie duwde me om producten te bouwen. Op 26-jarige leeftijd stopte ik met dezelfde startup waar ik ooit zo ambitieus over was. Het was een zinkend schip geworden, afhankelijk van anderen. Ik moest opnieuw beginnen vanaf nul. Ik koos voor blockchain, begon blogs te schrijven, nam mijn eerste echte baan en het loonde goed uit. Op 29-jarige leeftijd rondde ik generatiewaarde in crypto. Ik raakte verslaafd aan futures trading. Ik verloor mijn creativiteit. Ik had het gevoel dat ik in het leven aan het verliezen was. Dus stopte ik met crypto om filmmaken te verkennen. Dat bracht mijn creativiteit terug. Het ondersteunde mijn gebroken ziel. Het zette me weer in een flow. Het genas me mentaal. Op 30-jarige leeftijd, toen ik weer alles verloor, kwamen oude wonden weer naar boven. Ik kon filmmaken niet voortzetten. Crypto was de enige optie die overbleef om weer op mijn voeten te komen. Ik geloofde in mezelf en vond mijn pad. Op 33-jarige leeftijd, toen ik alles wat ik in crypto had verloren opnieuw opbouwde, roem en geld vanaf nul, voelde ik me leeg. Ik voelde me niets. Die leegte leidde me tot zelfonderzoek. Het was tijd om mijn lange verkenning af te ronden. Het was tijd om eindelijk betekenis te vinden. Het was tijd om uit te zoeken wat ik echt wil in het leven. Dat kwam niet gemakkelijk. Ik moest weer een risico nemen. Mijn crypto-carrière achterlaten was dat risico, voor een onbekend pad van schrijven, spiritualiteit, filmmaken en sociale dienst. Een pad dat me vreugde en vrede brengt. Een pad dat me verbonden laat voelen met mijn ziel. Een pad dat me het gevoel geeft dat ik niemand ben. Een pad dat diepgaand aanvoelt. Het pad zal onderweg tegenslagen aantrekken, maar ik ben geboren om weer naar nul te gaan en terug te stuiteren als dat deel uitmaakt van Gods plan.