Dlaczego powszechnie cieszymy się jedzeniem, tylko po to, by po kilku kęsach myśleć o czymś innym (i przez to nie cieszyć się nim zbytnio)? Proste: ewolucja nie zoptymalizowała szczęścia, lecz przetrwanie genów. Jeśli jemy, praca jest wykonana. Buntuj się przeciwko ewolucji, dążąc do cieszenia się każdym kęsem.