privacy is geen technisch probleem. het is een UX-probleem de onchain privacy discussie heeft zich gefocust op technologie en architectuur, maar de geschiedenis toont aan dat de winnende oplossing bijna altijd degene is die het gemakkelijkst te gebruiken is ↓

herinner je je PGP? gelanceerd in 1991, het stelde iedereen in staat om hun e-mails te versleutelen. op zijn hoogtepunt werd het gebruikt door slechts een paar miljoen mensen dit betekende niet dat reguliere gebruikers zich niet bekommerden om versleutelde communicatie

jaren later voegde Apple end-to-end encryptie standaard toe aan iMessage. en Signal werd gelanceerd, waardoor versleuteld berichtenverkeer naar tientallen miljoenen mensen kwam versleuteld berichtenverkeer ging van "mogelijk als je je best doet" naar "standaard ingeschakeld"

gebruikers wilden encryptie. ze waren gewoon niet voorbereid op wrijving PGP vereiste het delen van sleutels, technische opzet, constante inspanning Signal werkte gewoon

hoe zou een naadloze on-chain privacyoplossing eruitzien? - geen bruggen - geen nieuwe portemonnee - werkt op bestaande ketens - composable - aanpasbare privacy-niveaus dit is wat we nodig hebben om grootschalige adoptie van on-chain privacy te bereiken