In de bevroren bodems van de Arctis hebben wetenschappers een verrassende verschuiving onder het oppervlak ontdekt. Kleine microben die methaan consumeren, bekend als methaaneters, lijken de microben die het produceren te overtreffen. Dit is belangrijk omdat methaan een krachtig broeikasgas is dat veel meer warmte vasthoudt dan kooldioxide. Als de methaaneters de overhand houden, kunnen ze helpen verminderen hoeveel van dit gas in de atmosfeer ontsnapt. Deze methaaneters gedijen in grond die iets droger is en rijk aan zuurstof, wat hen in staat stelt methaan af te breken voordat het de lucht in stijgt. In tegenstelling tot dat, geven methaanproducerende microben de voorkeur aan natte, zuurstofarme omgevingen. Naarmate de permafrost blijft ontdooien en de bodemomstandigheden veranderen, kunnen meer gebieden gunstig worden voor methaaneters om te groeien en hun werk te doen. Deze ontdekking geeft wetenschappers voorzichtige hoop dat de natuur zelf sommige broeikasemissies in de Arctis zou kunnen vertragen. Toch hangt de uitkomst af van hoe snel het klimaat opwarmt en hoe de vocht- en zuurstofniveaus in de bodem in de komende decennia veranderen. Onderzoeksartikel 📄 DOI: 10.1029/2025EO250400