Bu hafta birden fazla ortak kurucu bölümü ön planda gördüm, her ikisi de ortakların yakın zamanda tanıştığı ve birlikte inşa etmeye karar verdiği ekiplerden. Birbirlerini incelemek için önerilen tüm adımları yaptılar - derin çalışma denemeleri, kişilik değerlendirmeleri, birçok arka kanal referansı - ama yine de gerçek bir çatışma dönemi ortaya çıktığında, gevşek ipler ortaya çıkmaya başladı ve uyumsuzluk kaynamaya başladı. Bu öncülleri görecek ve harekete geçecek dürüstlük ve öngörü sahiptiler. Bu bana sürekli hatırlatıyor ki, en iyi "kurucu inceleme" bile nadiren gerçek paylaşılan tarih dokusunu yeniden yaratıyor. Eski meslektaşlarım, zor şeyler paylaşıyorlardı. Gece boyunca ayakta kalan okul arkadaşları. Karşıdaki sokaktaki çocuk, kurucu hisseleri henüz var olmadan önce hafta sonları kod yazıyordunuz. Bu tür bir tarih, işler zorlaştığında bir amortisör haline gelir. Yeni eşleşmeler işe yaramaz demek değil - işe yarayabilir - ama kurucular önce zaten temsilcileri olan kişilere bakmalı. Paylaşılan bağlam hizalanmayı garanti etmez, ama ilişkinin bozulmak yerine bükülme olasılığını büyük ölçüde artırır.

2026'da, ilk yapay zeka doğumlu üniversitenin doğuşunu göreceğimizi düşünüyorum. Son birkaç yılda üniversiteler yapay zeka destekli notlandırma, özel ders verme ve programlama ile uğraştı. Ama şimdi ortaya çıkan şey daha derin, gerçek zamanlı olarak öğrenip kendini optimize eden uyarlanabilir bir akademik organizma. Derslerin, danışmanlığın, araştırma iş birliğinin ve hatta bina operasyonlarının veri geri bildirim döngülerine dayanarak sürekli uyum sağladığı bir kurum hayal edin. Programlar kendini optimize eder. Okuma listeleri her gece evrilir ve yeni araştırmalar ortaya çıktıkça kendini yeniden yazar. Öğrenme yolları, her öğrencinin temposu ve bağlamına uyacak şekilde gerçek zamanlı olarak değişir. Zaten öncüleri görüyoruz. ASU'nun kampüs çapındaki OpenAI ile ortaklığı, öğretim ve idari alanlarda yüzlerce yapay zeka odaklı proje üretti. SUNY artık yapay zeka okuryazarlığını genel eğitim gereksinimlerine entegre ediyor. Bunlar, daha temel bir dağıtım için temel taşlardır. Yapay zeka doğumlu üniversitede profesörler öğrenmenin mimarları olurlar, veri oluşturur, modelleri ayarlar yapar ve öğrencilere makine akıl yürütmeyi sorgulayacaklarını öğretirler Değerlendirme de değişiyor. Tespit araçları ve intihal yasakları, yapay zekaya dayalı değerlendirmeye yol açıyor; öğrenciler yapay zekayı nasıl kullandıklarına göre değerlendiriyor, kullanıp kullanmadıklarına göre değil. Şeffaflık ve nazikçe uygulama, yasağın yerini aldı. Ve her sektör, yapay zeka sistemlerini tasarlayabilen, yönetebilecek ve iş birliği yapabilen insanları işe almakta zorlanırken, bu yeni üniversite hızla değişen iş gücünü destekleyen orkestrasyon konusunda akıcı mezunlar yetiştiren bir eğitim alanı haline geliyor. Bu yapay zeka tabanlı üniversite, yeni bir ekonominin yetenek motoru olacak. 2026'da yapay zekaya dayalı bir üniversite ortaya çıkacak mı sizce? Düşüncelerinizi yorumlarda paylaşın.