Voor de duidelijkheid. De laatste vertoning van de Fed is geen prudent beleid, maar politiek theater gefinancierd met publiek geld. De acties van vandaag lijken meer op een kinderachtige woedeaanval dan op nuchtere macro-economie, een vertoning die de geloofwaardigheid ondermijnt die de centrale bank pretendeert te verdedigen. De veronderstelde SEP was in werkelijkheid een grap. Dit was geen zorgvuldige beheersing, maar theater dat is ontworpen om controle uit te stralen in een klimaat van onzekerheid en hoge inzet. De houding van de Fed, gemeten, cryptisch en performatief, leest als een opzettelijke keuze om helderheid in te ruilen voor controle, om te verwarren met complexiteit in plaats van te verlichten met verantwoordelijkheid. In de praktijk resulteert dit in een beleidsstandpunt dat aanvoelt als flits-signalen in plaats van duurzame strategie, optics boven resultaten, en tegemoetkoming aan de progressieve linkse zaak boven echte economische stabilisatie. De framing van de woede onthult een dieper probleem: een instelling die geïsoleerd zou moeten zijn van politiek, heeft politieke berekeningen toegestaan om door te sijpelen in beleidsignalen. Wanneer onafhankelijkheid wordt gebruikt als een schild voor strategische pose en geloofwaardigheid als onderpand wordt gebruikt, is het gevolg drift, volatiliteit die de huishoudbudgetten, bedrijfsplanning en het vertrouwen op lange termijn ondermijnt. Om duidelijk te zijn, de Keynesianen bij de Fed komen over als misleidend en openlijk politiek. De houding van onafhankelijkheid is verworden tot een jeugdige toepassing van motte-and-bailey: een publieke vertoning van terughoudendheid terwijl beleidsvoorkeuren worden gemaskeerd die de ene kant van het ideologische spectrum bevoordelen. Als de geloofwaardigheid moet worden hersteld, moet de Fed sensationeel theater achter zich laten, terugkeren naar duidelijke taal en een heldere, op bewijs gebaseerde beoordeling van afwegingen geven. Bij gebrek daaraan zal het een centrale bank blijven die meer bekend staat om het narratief dat openlijk politiek is dan om objectieve beheersing.